حقوق جزای عمومی (1) مقدمه بسم الله الرحمن الرحيم سبحانك لا علم لنا إلا ما علمتنا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ سوره مبارکه بقره، آیه شریفه (۳۲) یکی از بیماریهای خطرناک و صعب العلاجی که متاسفانه به نحوی گسترده و ریشه دار گریبانگیر جامعه ما در سطوح مختلف شده است، مدرک گرایی در تمام مقاطع تحصیلی و در میان اکثر طبقات جامعه و به ویژه برخی مدیران و مسئولین می باشد. مدرک گرایی یعنی آنکه به مدرک به چشم اماره ای بر علم و تجربه و توانایی نگاه نکرده بلکه آنرا دلیل علم و توانایی دانسته و اجازه اثبات خلاف آن را نیز ندهیم. در این حالت دیگر مدرک ارزش غایی تلقی شده و توانایی های علمی فرد درجه دومی یا سومی یا اساساً بی اهمیت بوده و محلی از اعراب ندارد. مدرک گرایی در علوم انسانی و به ویژه دانش حقوق بسیار شایع تر است زیرا اگر در علوم ریاضی یا طبیعی و تجربی فردی فاقد مهارت بوده و مدرکی داشته باشد که ما به ازاء نداشته باشد به سرعت و حدت اثر عملش خود را نمایان می سازد اما در علوم انسانی اینگونه نیست و آثار تصمیمات غیر علمی در طول زمان خود را نشان می دهند و صد البته بسیار فراگیرتر و وخیم تر خواهد بود زیرا این عوارض بر کل جامعه تحمیل می گردد. برای اینکه دانشجویان گرامی از این عارضه به شدت واگیردار در امان باشند، توصیه نگارنده آن است که در سه محور از هیچ سعی و تلاشی فروگذار ننمایند: اول آنکه: محضر شریف استادان طراز اول را در هر رشته علمی دریافته و به قول قدمای فرزانه ما نفس استاد را درک نمایند چراکه: هیچ کس از پیش خود چیزی نشد هیچ آهن خنجر تیزی نشد هیچ حلوائی نشد استاد کار تا که شاگرد شکر ریزی نشد
حقوق
دکتر علیرضا میلانی
بنیاد حقوقی میزان
دانلود رایگان
دانلود کتاب